De oudste appeltaart van Nederlandse bodem staat in het oudste kookboek uit 1514!
Een stuk appeltaart met of zonder slagroom met een kopje koffie of thee is denk ik van vele Nederlanders favoriet na een stukje wandelen, tijdens een uitje of gewoon omdat het kan. Veel Hollandser kan het denk ik niet, of toch wel. Want waar komt de appeltaart nu eigenlijk vandaan?
Het oudste terug gevonden recept stamt uit een Engels kookboek uit 1381. Maakt dit dan ook dat het een brits recept is het het over de gehele wereld is uitgewaaierd in allerlei verschillende vormen, daar kan ik je het antwoord niet op geven. De oorsprong van het recept is namelijk niet bekend. Een ding is zeker. Koffie met appeltaart is een onderdeel van onze cultuur geworden.
De basis van het meest gangbare recept van Appeltaart is een bodem en zijkanten van zanddeeg, met een vulling van kleine schijfjes appel, krenten, rozijnen en soms abrikozenjam, citroensap, rum en/of kaneel. Aan de bovenzijde wordt een raster van deegreepjes gemaakt, de vulling kun je tussen het raster door zien. Typisch voor een appeltaart is dat de vulling stevig en zacht tegelijk is met een licht knapperig korstdeeg.
Appeltaart is dus een taart op basis van een simpel deeg en appels, met eventueel toevoegingen van rozijnen en krenten en wordt vaak warm geserveerd. Het recept verschilt erg per land. Een Britse “apple pie” en een Franse “tarte aux pommes”, zijn weer heel anders dan het recept van de Nederlandse appeltaart.
In Nederland zijn er 2 basisrecepten voor appeltaart; een recept met een zanddeeg en een, wat minder gebruikt, recept met een cakebeslag. Meestal worden er goudreinetten gebruikt voor in de appeltaart.
In het eerste gedrukte kookboek uit 1514 “een notabel boecxken van cokeryen” kun je een uitgebreid recept vinden voor appeltaart.
“Neemt appelen die alderbest breken. Die suldy scellen ende wel cleyne sniden. Maer wacht datter gheen carnen ofte sloechuysen in en vallen, want die carnen souden dye gheheele taerten bederven. Als dye appelen dus ghesneden sijn met cleynen stucken, so suldi dien rant van der selver taerten vullen tot boven toe al vol. Dan suldi dairop maken eenen scheel van den selven deeghe daer die taerte af ghemaect es. Dan steltse in den hoven ende laetse so backen. Alsse ghebacken is, so suldise uut doen ende snidense boven open in den scheel, soedat die scheel maer en behouwe eenen ommerant. Dan suldise rueren met eenen houten lepel, totdat die appel wel ghebroken sijn die in de taerte ligghen. Oft eest dat men wilt, men machse duer doen. Dan suldi nemen dese navulghende cruyden ende mingelense dairmede, te weten: greine, ghimber, caneel, notenmuscaten, groffelsnagelen, folie ende potsuycker. Maer die dese selve taerte seer costelijck wilt maken, die nemen daertoe moruwe suyckercoecken ende ooc suycker daer men de coecken af maect. Ende dit sal men temperen wel tegadere met sanen. Dan sal ment in de taerte doen mitten appelen ende latense also staen drooghen in den hoven, totdat si drooghe es.”
Heb jij je net als ik door deze tekst weten te worstelen? Het recept van de oudste Appeltaart van Hollandse bodem kun je over een week een stuk beter leesbaar op mijn blog terug vinden!
Mocht je niet tot dan kunnen wachten, er staan al een aantal heerlijke appeltaart variaties op mijn blog. De appel-speculaas-room taart,oma’s appeltaart met een twist ,plaatkoek met appel en havermout, Appelbeignets, en een heerlijke appelcrumble zijn allemaal heerlijke variaties op de welbekende Hollandse appeltaart. Want ja, appeltaart dat hoort er bij!
Stamppot & zo 